Duchy przeszłości - Wendy Webb

 

Duchy przeszłości - Wendy Webb

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Rok wydania: 2011
Ilość stron: 296

Wendy Webb jest jeszcze mało znaną amerykańską pisarką, a choć na swoim koncie ma już kilka książek, to w języku polskim wydano do tej pory tylko jedną, ale nie o ilość a jakość przecież chodzi. „Duchy przeszłości” są w każdym razie świetnym debiutem pani Webb na naszym rynku.

„Duchy przeszłości” to bardzo dobra książka zwłaszcza z jednego powodu. Otóż pani Webb udało się zachować pewną specyficzną równowagę i wpisać się w sam środek nurtu. Książka pani Webb jest bowiem opowieścią o duchach, a te zazwyczaj mają tendencje do ciążenia ku skrajnościom, albo otrzymujemy pełen grozy i makabry horror, albo płytką opowiastkę ocierającą się o kicz. Dobrze napisana, pełna ciepła i swoistej ludzkiej mądrości, klimatyczna opowieść o duchach jest czymś naprawdę rzadkim. A „Duchy przeszłości” są właśnie taką opowieścią. Powinnam chyba jednak najpierw w paru zdaniach opisać fabułę.

 Kilka ostatnich miesięcy w życiu Hallie James młodej rozwódki okazało się wyjątkowo ciężkich. Śmierć ukochanego ojca i tajemniczy list kobiety podającej się za jej matkę przewróciło cały jej dotychczasowy świat do góry nogami. Od zawsze sądziła, że jej matka zginęła w pożarze, teraz jednak okazało się, że nie tylko nie było żadnego wypadku, ale w dodatku to jej ojciec uprowadził ją jako małą dziewczynkę pozorując przy tym ich śmierć. Hallie sama już nie wie co jest prawdą, a co kłamstwem i nie ma o to kogo zapytać, bowiem oboje jej rodzice już nie żyją. Wszystko co może zrobić to w poszukiwaniu odpowiedzi udać się na wyspę Grand Manitou. Miejsce gdzie czas jakby się zatrzymał, ludzie mieszkają w starych domach i przemieszczają się konnymi dorożkami. Mają także swoją historię i swoje sekrety. Hallie uda się poznać dzieje swojej rodziny i wyjaśnić niezwykłe tajemnice z dalszej i bliższej przeszłości, nawet jeśli będzie musiała przy tym uznać działanie sił, których istnienia dotąd nie podejrzewała. 

Książkę czyta się szybko i łatwo. Fabuła wciąga mimo, że sporą jej część stanowi opowiadana Hallie historia rodzinna. Jest to jednak historia tak niezwykła, że nie można się czuć przytłoczonym tą lawiną informacji. Miejscami jest strasznie, miejscami zabawnie, miejscami zwyczajnie. To lekka opowieść, trochę w niej nieścisłości, przedstawienie postaci pozostawia sporo do życzenia i końcówka także nie jest godna miana wielkiego finału. Ale autorka nie mała chyba ambicji zaprezentowania nam wiekopomnego dzieła, ale przyjemną lekturę, która pozwoli nam na chwilę oderwać się od tak zwyczajnej rzeczywistości. Czyta się przyjemnie, a o to przecież chodziło.

Moja ocena:

7/10