Kamieniarz - Camilli Läckberg

Kamieniarz - Camilla Läckberg 

Wydawnictwo: Czarna Owca
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 536

„Kamieniarz” autorstwa Camilli Läckberg to trzeci tom serii kryminalnych przygód policjanta Patrika Hedströma i jego żony, nieco wścibskiej Eriki. Zapewne większość osób lubiących kryminały ma tę lekturę już dawno za sobą biorąc pod uwagę, jaki rozgłos towarzyszy każdej książce Camilli Läckberg. Ja jednak całą serię „odkryłam” stosunkowo niedawno – a raczej niedawno przekonałam się, co do jej wartości, moje pierwsze wrażenia były, bowiem raczej dość chłodne. Wszystko to zmieniło się właśnie za sprawą „Kamieniarza”, która to książka bezpowrotnie wciągnęła mnie w pełen tajemnic świat małej Fjällbaki.

Akacja „Kamieniarza” rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych, oprócz teraźniejszych wydarzeń – poszukiwań mordercy małej dziewczynki, mamy także, tak typowe, dla Läckberg powroty do przeszłości opisujące tragiczne losy pewnej rodziny. Do końca nie jest pewne jak te dwie, bardzo różne opowieści się ze sobą połączą. Od początku pewne jest natomiast, że tak się stanie.

Charakterystyczna dla „Kamieniarza” jest także mnogość wątków obyczajowych, które niekoniecznie łączą się z kryminalnymi. Zmagania Eriki z troskami macierzyństwa, balansowanie Patrika między domem a pracą, problemy małżeńskie rodziców dziewczynki a nawet ich sąsiadów oraz wiele, wiele innych wątków, które sprawiają, że książce bliżej jest to powieści obyczajowej niż kryminalnej. Co ciekawe jednak, zupełnie mi to nie przeszkadzało, wszystkie te motywy, nawet, jeśli jest ich trochę za dużo, nadawały całości bardzo autentyczny i „ludzki” wymiar. Z łatwością, można wyobrazić sobie każdego z bohaterów i zrozumieć ich sposób postępowania. To ważne i bardzo rzadkie w kryminałach, gdzie postacie najczęściej są płaskimi ramkami, wpisującymi się po prostu w ciąg zdarzeń, na który położony jest naciski.

To chyba główny powód, dla którego „Kamieniarz” zrobił na mnie tak pozytywne wrażenie. Książka niestety ma też wady i jedną z nich jest dla mnie słabo dopracowany wątek kryminalny. Śledztwo w sprawie śmierci dziewczynki posuwa się zbyt wolno i zbyt mozolnie, nie zaskakując. Ma się też dziwne wrażenia, że policjanci nigdy nie zadają właściwych pytań i czytelnik rozwiązuje zagadkę morderstwa znacznie szybciej niż oni.

„Kamieniarz” to naprawdę bardzo dobra książka, którą mogę z czystym sumieniem polecić nie tylko wielbicielom gatunku. Polecam zwłaszcza tym, którzy podobnie jak ja nieco rozczarowali się „Kaznodzieją”. Warto dać Camilli Läckberg jeszcze jedną szansę :)

Moja ocena:

8/10