Subtelna prawda – John Le Carré

Subtelna prawda – John Le Carré

Wydawnictwo: Sonia Draga

Rok wydania: 2013

Ilość stron: 368

Co mogę powiedzieć o „Subtelnej prawdzie” autorstwa Johna Le Carré tuż po tym jak skończyłam lekturę? Zaskakująca. Tak przede wszystkim się czuję – zaskoczona. Książka jest, bowiem zaskakująco dobra. Muszę chyba wytłumaczyć, dlaczego to mnie dziwi.  Pewne szczególne okoliczności „zmusiły” mnie by zabrać się za „Subtelną prawdę”, choć książka ta nie spełnia większości warunków, które decydują o moim doborze tytułów. Nie ma ani szczególe intrygującej fabuły, okładka budzi raczej negatywne odczucia, a osoba autora jest mi zupełnie nieznana. A jakby tego było mało całość dotyczy polityczno-wojskowych intryg, co nie jest moim ulubionym gatunkiem thrillera.

A jednak czas spędzony na lekturze tej książki nie okazał się bynajmniej stracony. Szczególny dar autora polega na tworzeniu bardzo sugestywnych postaci, które wypełniają strefę politycznych machinacji bardzo ludzkimi emocjami. To ratuje książkę przed nudą, z jaką zazwyczaj kojarzy mi się ten gatunek. Choć i na tym polu mogłoby być znacznie lepiej, na przykład gdyby Le Carré, nie wykazywał się taką skłonnością do korzystania z gotowych schematów jak na przykład w przypadku rodziny Probyn.

Powinnam chyba jednak zacząć od tego, o czym w ogóle jest ta książka. Le Carré podjął się bardzo trudnego zadania „subtelnego” przedstawienia „prawdy” na temat dzisiejszego życia politycznego. Wiceminister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii decyduje się na przeprowadzenia bardzo tajnej operacji na Gibraltarze. Działania te skryte pod kryptonimem „Fauna i flora” są tajne nawet dla sekretarza ministra, który nie dysponuje niczym poza domysłami. Christopher Probyn jedyny przedstawiciel władz na miejscu akcji wraca do domu z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku. Odznaczony i uhonorowany przechodzi na zasłużoną emeryturę i cieszy się nią dopóki przypadkowe spotkanie nie uświadamia mu, że coś w „Faunie i florze” poszło nie tak jak powinno. Komu powinien wierzyć i do kogo się zwrócić by poznać prawdę, gdy granica między tym, co słuszne a nie, jest bardzo subtelna…?

Zaskakująca jest różnica, gdy porówna się „Subtelną prawdę” z podobnymi książkami, które wyszły spod pióra amerykańskich pisarzy. Tam zawsze wygrywa honor i chwalebna służba ojczyźnie, patos i zaufanie do władzy. Le Carré prezentuje nam zaś bardzo pesymistyczną wizję, polityków nawet na najwyższych szczeblach władzy skorumpowanych przez własne ambicje i biznesowe układy. Smutne to…

Polecam wszystkim fanom gatunku i nie-fanom chyba też… 

Moja ocena: 

6/10