Wywiad z Wampirem - Anne Rice

 

Wywiad z Wampirem - Anne Rice

Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2007
Ilość stron: 400

Ostatnimi czasy zabrałam się wreszcie za książki, które właściwie „od zawsze” planowałam przeczytać, ale ciągle jakoś brakowało czasu. Mam już za sobą lekturę „Kodu Leonarda da Vinci”, teraz przyszła wiec kolej na osławiony „Wywiad z wampirem”, która to książka przyniósł sławę Anne Rice jeszcze na długo zanim temat wampirów w ogóle stał się popularny i modny. Od razu muszę przyznać, że „Wywiad” nie jest dla mnie zupełnie nieznanym tematem, już dawno temu bowiem obejrzałam głośny film powstały na jego podstawie, z iście gwiazdorską obsadą w rolach głównych. Podczas lektury towarzyszył mi więc obraz osób i scen aż nadto skutecznie wspomagając moją wyobraźnie, co jak przypuszczam wyszło mi na dobre. 

Louis snuje leniwie swoją opowieść przedstawiając nam całe stulecia swojego życia (choć to może w wypadku wampira nieodpowiednie słowo), opowieść barwną, pełną emocji, znaczeń i filozoficzno-moralnych rozterek dotyczących swojej egzystencji. Jest to także opowieść o Lestacie i Claudii, ich wzajemnych relacjach – dziwacznej mieszaninie miłości i nienawiści. Anne Rice udało się w sposób wręcz fenomenalny oddać nastrój parnego Nowego Orleanu podczas największego rozkwitu tego miasta. Nie jest to jednak obraz sielski i idylliczny a jego stałym elementem jest śmierć. Wampir w twórczości Rice jest przede wszystkim tym, który niesie śmierć, a cała opowieść jest próbą przedstawienia konsekwencji jakie będzie miała przemiana w kogoś takiego dla człowieka z wrażliwością Louisa.

Książka nie jest niestety pozbawiona kilku wad. Choć wiem, że nie powinno się w żaden sposób porównywać literatury do filmu, to muszę szczerze przyznać, że film wydał mi się znacznie lepszy. Choć jest dość wiernym odwzorowaniem fabuły twórcom udało się oddać to co najlepsze – czyli nastrój, pomijając przy tym to co najbardziej męczy – czyli dłużyzny i powtórzenia zwłaszcza jeśli chodzi o ciągłe moralne rozterki Louisa (są one ważną częścią treści, ale czytelnik nie dysponuje wiekami życia na ich roztrząsanie).

Ogólnie rzecz ujmując nieco się rozczarowałam, bo choć podoba mi się treść „Wywiadu z wampirem”, to sam styl w jakim książka została napisana jakoś do mnie nie przemawia. Zapewne to po prostu kwestia gustu, bo nie potrafię nawet dokładnie określić, dlaczego :) Polecam by przekonać się samemu.

Moja ocena:

6/10